برخی وقایع، مثل همین روزهایی که از سر میگذرانیم، نهفقط بر خانهها و شهرها، که به جان تحلیل، تحلیلگر و تحلیلشونده هجوم میآورند.
ماری-ترز بداوی، روانکاو لبنانی، در مقالهای تکاندهنده با عنوان:
«Being, Thinking, Creating: When War Attacks the Setting and the Transference Counter-Attacks»
از همین لحظات میگوید: لحظاتی که در آن، اتاق درمان باید بیشتر از هر روز دیگر یک پناهگاه امن باشد
آنچه آمده است روایتیست از تحلیل برای این روزها…
برای روزهایی که درمان، هنوز باید برپا بماند—
شاید فقط برای اینکه گوش سپردن، همچنان ممکن باشد.
آنچه می شنوید نه شرح است و نه گزارش بلکه روایت شخصی و بلند بلند خواندن مقاله ای است که اصلا قرار نبود خوانده شود اما برایم درلحظاتی آنچنان ضروری به نظر آمد که در قطعی/ وصلی اینترنت و وز وز پهباد و صدای پرتابه ابتدا برای خودم نوشتم و بعد بلند بلند خواندم. ما در مهرسای قرار بود فصل اول پادکست زنجبیل را بنویسیم ،بگویم و ضبط کنیم اما این شماره ی ناخوانده خودش را دقیقا مثل این روزها به زنجبیل تحمیل کرد.
دیدگاهتان را بنویسید