ساختار و تشخیص در روانکاوی | ژوئل در

درباره کتاب:

لکان، مجموعه‌ی آثار فرویدی را بازشکافت و آن را بر بنیان‌هایی یکسر تازه از نو بنیاد نهاد؛ به طوری که عمارت نوساز دیگر شباهتی با بنای قدیم نداشت. با این وجود لکان همواره با طنازی بخصوصی جایگاه خود در مقام نظریه پرداز را ناچیز می‌شمرد تا نشان دهد به رغم تمام اختلافات، به ژرف ترین بصیرت های فروید وفادار مانده است.

ژوئل دُر روانکاو فرانسوی، عضو انجمن سازمان روانکاوی و پژوهش فرویدی بود. شخصیت علمی دُر با تدریس در دانشگاه و همکاری با انجمن‌های روان کاوی لکانی همراه با تجربیات بالینی و ریز بینی در انتقال آموخته‌هایش، او را به آموزگاری توانمند در فهم و مدرسی امکانمند در برگرداندن آموزه‌های لکان بدل ساخت. دُر در این اثر تلاش کرده تا جای ممکن شکاف بین ساختار غامض و پیچیده نظریه‌ی لکان و نیاز درمانگران به فهم نحوه‌ی کار روانکاو لکانی را پُر کند.

مفهوم ساختار روانی در نظریه‌ی لکان بنیادی است. دُر با کمک نمونه‌های بالینی تاثیرگذار، تفاوت مهم بین سمپتوم‌ها و ساختار روانی واقعی سوژه را در گستره روان پزشکی و روانکاوی توضیح می دهد؛ ساختاری که تنها از طریق گفتمان مراجع در موقعیت روان کاوانه می تواند هویدا شود و نمودی ویژه از میل ورزی سوژه است. نمودی که اشکال گوناگون آن، طبقات ساختاری متفاوت [روان رنجوری، روان کژِی و روان پریشی] را می‌سازند. گرچه گویا در کاربست بالینی مسئله تشخیص و تمایز میان این ساختارهای روانی، دشواری در یافتن شاخص‌ها و نقاط مرجع است اما دُر هدف خود را بیشتر معرفی مفهوم تشخیص از دیدگاه ساختاری می‌داند، دیدگاهی که بر پایه‌ی سیمای پویشی و اقتصادی ساختارهای مربوط به آسیب شناسی روانی عمده است: روان کژ، هستریک و وسواسی.

با این وجود کتاب ساختار و تشخیص روان کاوی (لکان در بالین) کتابی نیست که منحصرا برای بالینگران باشد، هر کس که به روانکاوی علاقه مند است در توصیفات بالینی جذاب این اثر، قطعا خوراک مناسبی برای اندیشیدن پیدا خواهد کرد.