درس گفتارهای مقدماتی روانکاوی | زیگموند فروید

درسگفتارهای مقدماتی روانکاوی را فروید در دو ترم زمستانه‌ی پیاپی در دانشگاه وین (1915-1917) و در طول جنگ جهانی اول ارائه کرده و اگرچه تصمیم داشت که این مجموعه آخرین آنها باشد، به پیشنهاد اتو رنک با انتشار آنها موافقت کرد.درس گفتارهای مقدماتی را می توان صورت برداری از دیدگاه‌های فروید و جایگاه روانکاوی در زمان جنگ جهانی اول تلقی کرد. جدایی آدلر و یونگ قبل از آن اتفاق افتاده بود، چند سالی از مفهوم خودشیفتگی می گذشت و شرح حال بالینی تاریخ ساز «گرگ مرد» گرچه تا بعد از این درس گفتارها به انتشار نرسید، اما یک سال قبل از اینها نوشته شده بود و همچنین مجموعه‌ی مهم مقالات «متاسایکولوژیک» نیز چند ماه قبل به پایان رسیده بود، اما فقط سه تا از آنها منتشر شده بودند، به طور قطع سبک شدن کار بالینی فروید در اثر وضعیت جنگ، شرایط را برای این فعالیت‌های اخیر و همینطور ارائه درس گفتارها هموار کرده بود.

کتاب در سه بخش: اعمال سهوی، رویا و نظریه عمومی نوروزها و در مجموع شامل بیست و هشت درس گفتار است. این مجموعه درس گفتارها احتمالا، بعد از آسیب شناسی روانی زندگی روزمره، بالاترین تیراژ را در بین آثار فروید داشته و از پرترجمه ترین آثار او هستند. فروید در این کتاب تقریبا تمام نظریات خود را در این سلسله جلسات مرور کرده و به همین دلیل هم بعضی اشخاص مانند کارل آبراهام این کتاب را بهترین اثر فروید برای یادگیری نظریات روانکاوی دانسته اند.

گفته می شود که فروید سخنرانی کردن را دوست نداشت اما پذیرفتن این موضوع با توجه به تعداد سخنرانی های فروید در طول زندگی و به این دلیل که بخش قابل توجهی از آثار منتشر شده‌ی او درقالب درس گفتارند، کمی دشوار است. اینطور به نظر می رسد که تمایل فروید برای بیان نظراتش در قالب درس گفتارها به دلیل فضای تعاملی پویایی بوده که می توانسته با مخاطبان فرضی و حقیقی خود داشته باشد، روشی که در برخی آثاری که درس گفتار نیستند نیز به کار برده است. فروید در این روش دائما مخالفت هایی را در دهان مخاطبینش می گذارد و بحث هایی که بین او و شنوندگانش در می‌ ‌گیرد باعث حفظ ارتباط خواننده با متن می‌شود.

اگر چه فروید در دیباچه‌ای که بر این مجموعه نوشته با بیان اینکه در این مجموعه به جز در مباحث مرتبط با اضطراب و فانتزی های نخستین نوآوری دیده نمی شود، سعی کرده تا ارزش آن را پایین بیاورد، اما هر شخصی، هرقدر هم که با متون روانکاوی آشنایی داشته باشد، با خواندن این کتاب نه تنها دچار کسالت نمی شود بلکه مطالب زیادی را در آن‌ها خواهد یافت که در هیچ کجای دیگری پیدا نمی‌شوند.