عناصر سبک تحلیلی: سمینارهای بالینی بیون ۲۰۰۷/ نویسنده: توماس آگدن / مترجم: منصوره ولی بیگی
Elements of analytic style Bion's clinical seminars (2007) by Thomas H. Ogden
چند سالیست که من به این نتیجه رسیده ام که جنبه های مهم شیوه کار تحلیلی بیشتر از نظر سبک تحلیلی اهمیت دارد تا تکنیک تحلیلی. گرچه سبک و تکنیک جدایی ناپذیر هستند، اما برای اهداف بحث حاضر من از واژه تکنیک تحلیلی استفاده می کنم تا به شیوه ای از کار تحلیلی اشاره کنم که به میزان زیادی ریشه در تبار تحلیلی فرد دارند، تا آنچیزی که توسط خود فرد خلق میشود. در مقابل، سبک تحلیلی نه یک مجموعه‌ای از اصول اجرای کار بلکه یک فرآیند زنده‌ای است که ریشه در شخصیت و تجربه روانکاو دارد.
اصطلاح سبک تحلیلی که من از آن استفاده می کنم، تاکید یکسانی روی واژه تحلیلی و سبک تحلیلی دارد. نه هر سبکی که یک روانکاو میپذیرد تحلیلی است، و نه هر شیوه انجام کار روانکاوی متضمن منحصر به فرد بودن سبک روانکاو است. ایده سبک تحلیلی نسبت به مفهوم تکنیک تحلیلی تاکید بیشتری دارد بر نقش (۱)استفاده روانکاو از کیفیات منحصر به فرد شخصیتش و ظرفیتش در بیان آن؛ (۲) استفاده او از تجربه اش به عنوان یک روانکاو، آنالیزان، والد، کودک، همسر، معلم، دانشجو، دوست و غیره؛ (۳) توانایی او برای فکر کردن به شیوه ای مستقل بهنگام بکارگیری تئوری تحلیلی و تکنیک بالینی روانکاوان، سوپروایزران، همکاران تحلیلی و پیشینیان تحلیلی اش؛روانکاو باید تئوری و تکنیک تحلیلی را آنچنان کامل یاد بگیرد که یک روز بتواند آنها را فراموش کند (آگدن، ۲۰۰۵)؛ و (۴) مسئولیت روانکاو برای خلق روانکاوی به شیوه ای جدید با هر بیمار (آگدن، ۲۰۰۴).
سبک روانکاو یک شیوه زنده و همواره در حال تغییر بودنِ با خودش و بیمار است. تمامیت سبک روانکاو در هر جلسه با هر بیمار حاضر است؛ و در عین حال عناصر ویژه سبک او به نسبت دیگر عناصر نقش بیشتری را در رابطه با هر بیمار در هر جلسه بازی میکند. سبک تحلیلی باعث خلق شیوه های خاص در روانکاوی میشود که خودش جریان تحلیل را هدایت می کند. این سبک است که به متد شکل و رنگ میدهد و متد وسیله‌ای است که در آن سبک جان می گیرد و زنده میشود.
اگر قصد مطالعه متن کامل مقاله را دارید می توانید با خرید این مقاله، فایل Pdf آن را در اختیار داشته باشید
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.